Hedefler üzerine bir kaç söz...

Hey ! Ben geldim...Kısa bir aradan sonra tekrar yazmaya başlıyorum. Ne kadar yoğun olursam olayım yazmaya uzun aralar vermeyeceğim, yeni taahhüdüm bu.
Yaklaşık bir sene önce PMP olabilmek için güzel bir yola girmiştim. Ciddi bir bütçe ayırıp, İstanbul Kurumsal Gelişimde sertifika programına gittim. Haziran ve Temmuz aylarının en güzel hafta sonlarını sabah 09:00'dan akşam 17:00'ye kadar kursta geçirerek proje yönetimi ile ilgili ilk sertifikayı aldım. Yetmedi, kısa bir süre sonra yıllık iznimin 3 gününü PMP hazırlık kursuna ayırdım ve hiç içim acımadı. Çünkü bunu gerçekten çok isteyerek yapıyordum. Bir hedefim vardı, savaşçı özelliğim öne çıkmıştı ve sonuca acayip odaklanmıştım. Peki ya sonra? Ne oldu da bu işi bu kadar erteledim? Basit, aşık oldum. Her zamanki gibi...
Koçumcuğumun bana verdiği 5 ana özellik var. Öğretmen-Besleyici-Savaşçı-Öngörülü/Vizyoner-Bilge. Aşık olmak ve bu yüzden her şeyi bir kenara atabilmek hangi özelliğim içinde yer alıyor bulamadım. Sanırım ana özellikleri eksik vermiş . Ben ekliyorum, "Delilik" .
Genelde platonik aşklar yaşarım. Ama onun bile hakkını veririm :) . Bu seferki de biraz platonik gibiydi, çünkü karşılığı yoktu. Özlediğim duyguları tekrar yaşamak bana inanılmaz bir mutluluk vermişti. O yüzden de diğer her şey önemini yitirmiş, ikinci plana atılmıştı. Bu duygunun doya doya keyfini çıkarmak istiyordum. Sonra... Sonra tabi ki ağzımın payını aldım. Karşılığı olmayan bir aşkın bir süre sonra tadı kalmıyor. Her kadın kendini değerli hissetmek ister. Aşkın gözüme indirdiği perde hafiften aralanmaya başladığında, değer verilmediğimi anlamak hiç hoş olmadı. Bu sefer kurtulmaya çalıştığım depresif haller yine gün yüzüne çıkmaya çalıştı. Tekrar aynı şeyleri yaşamaya hiç niyetim yoktu. Bu sefer onun mücadelesi başladı. Tam da bu sırada koçluk almaya başladım. Koç desteği almak sanırım son dönemde aldığım en iyi karardı.  Farkındalıklarımın oluşması ve kendimi tanımaya başlamak bir yana, yeniden bir şeylerin hayalini kurabilmemi sağladı.
İnsan hayatında dengeyi 3 önemli unsur oluşturuyormuş. Aile , cinsel hayat ve iş hayatı. Aileden kasıt, anne -babadan oluşan aile değil, sizin kendi kurduğunuz aile. İlk ikisi güme gittiği için, koçluk aldığım sıralarda önceliğim. sarpa sarmaya başlayan iş hayatımı toparlamak oldu. Bunu bir noktaya kadar başardığımı düşünüyorum. Yakın zamanda yavaş yavaş tekrar PMP hedefime yönelebileceğim konusunda cesaretimi topladım.
Son haftalarda PMP sınavını almak için başvuruda bulunmak ve sürecini beklemek için zaman harcadım. 31 Temmuz sonu itibari ile sınavlar PMBOK 4 yerine PMBOK 5'e göre yapılmaya başlayacak. Ucu ucuna, 30 Temmuz için sınav tarihi aldım. Doğal olarak zamanım kısa olduğundan paniklemeye başladım. O nedenle de yıllık iznimi çalışmak üzere bu ay kullanmak istedim. Ama ben bahtsız bedeviyim ya... başka zaman olsa hiç sorun çıkmayacakken bu sefer bana verilmek istenen yeni bir iş nedeni ile bu planım suya düştü. Hafta boyunca bu konuyla ilgili içimde büyük bir kızgınlık vardı. Ama bugün koçumla yaptığımız görüşme sonrası yepyeni bir bakış açısı kazandım. Şimdi kendimi daha iyi hissediyorum. Yapmak istediklerim ve planlarım konusunda daha netim, en önemlisi huzurluyum.

Şimdi başka bir sorunum var. Artık yavaş yavaş bu bakış açılarını kendim yakalıyor olmalıyım. Artık bir çok konuda kendime doğru soruları sorabiliyorum sanırım. En azından koçumcuğum iyi bir noktada olduğumu söylüyor. Ama geçen hafta yaşadığım aksilik gibi , hala kendi kendime iyi yönetemediğim vakalar oldukça endişeleniyorum. Ya bir de tekrar aşık olursam?
Koçumcuğumla ilk görüşmemizde bir hayat çarkı çizmişti. Her bir alanda kendimi % kaçlık durumda hissettiğimi sormuştu. Romantik hayat benim için en kötü durumda olandı. O artık iyi durumda olduğumu ve kendi başıma hayatımı yönetebileceğimi düşünüyor. Ama çok büyük bir istekle çıktığım yoldan beni alı koyabilen bir aşk tutulması sorunum varken bunu nasıl yaparım bilemiyorum. Artık bu konuda kendimi toparlamak istiyorum. Cesaretimi toparlayabilirsen, ilerideki yeni seanslarımızda bu konuda koçluk desteği almayı planlıyorum... Umarım koçumcuğumu çileden çıkarmam :)